Απόγευμα Κυριακής και είχα την μεγάλη χαρά να παρακολουθήσω το έργο ζωής του Γκαίτε “Φάουστ”, σε δραματουργική επεξεργασία, προσαρμογή κειμένων σε πεζό λόγο & σκηνοθεσία της Χρυσάνθης Κορνηλίου στον Πολυχώρο Πολιτισμού Διέλευσις, έναν πολύ όμορφο καλλιτεχνικό χώρο που για πρώτη φορά επισκεπτόμουν και μου άφησε τις πιο θερμές εντυπώσεις. Ζεστή φιλοξενία, ζεστοί άνθρωποι πραγματικοί εραστές της τέχνης και του πολιτισμού παρέχουν μια εστία, για την αναζήτηση ενός νέου τρόπου αντίληψης και έκφρασης μέσα από την Τέχνη, τη Φιλοσοφία, την Επιστήμη και τον Ανθρωπισμό.
Η Θεατρική Ομάδα της Διέλευσης μας κάνει κοινωνούς ενός κλασικού έργου και των προβληματισμών μιας εποχής, που δεν παύουν να είναι σύγχρονοι με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο. Πρόκειται για ένα αφήγημα που διηγείται την τραγική ιστορία ενός σοφού μάγου, ο οποίος κλείνοντας συμφωνία με τον Μεφιστοφελή (διάβολο), προσπαθεί να εξαγοράσει με την ψυχή του, όλες τις ανθρώπινες επιθυμίες που του υπόσχονται ευτυχία.
Τα μηνύματα του έργου πιο επίκαιρα από ποτέ. Μέχρι που μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος προκειμένου να ικανοποιήσει τα θέλω του, τις ανάγκες του, τα ανομολόγητα πάθη του; Και ποιες είναι οι επιπτώσεις, που μπορεί να οδηγηθεί παλεύοντας μέσα του; Αυτή η πάλη των αντίρροπων δυνάμεων αποτελεί το βασικό θέμα, κορμό αυτού του αριστουργήματος της παγκόσμιας δραματουργίας.
Η σκηνοθεσία της Χρυσάνθης Κορνηλίου είναι με μια λέξη εντυπωσιακή. Κατάφερε ένα πολύ δύσκολο έργο, διάρκειας περίπου 3 ωρών, να το περάσει στους θεατές τόσο όμορφα, τόσο αρμονικά, σαν να παρακολουθούμε μια κινηματογραφική ταινία. Η μια σκηνή διαδεχόταν την άλλη με μοναδική μαεστρία. Είναι από τις λίγες φορές που τα 170 λεπτά της παράστασης πέρασαν τόσο γρήγορα χωρίς να με κουράσουν, αντιθέτως ένιωθα ότι ήθελα και άλλη δράση. Σε αυτό βοηθάει και η προσαρμογή του κειμένου σε πεζό λόγο από την σκηνοθέτιδα.
Τα κουστούμια εποχής από την Βάνια Αλεξάντροβα υπέροχα, όπως και η κινησιογραφία του Σίμωνα Πάτροκλου.
Ας περάσω τώρα και στις καταπληκτικές ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών, που καθόλη την διάρκεια της παράστασης δίνουν την ψυχή τους στη σκηνή απλόχερα και μας παίρνουν μαζί τους σε ένα μοναδικό ταξίδι ποιοτικού και πολύ καλού Θεάτρου, φέρνοντας στο φως τα βαθιά νοήματα που αποτύπωσε ο σπουδαίος ποιητής Γκαίτε.
Ο Γιάννης Λαμπρόπουλος ως Φάουστ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, μας συμπαρασύρει μαζί του με μια ερμηνεία ζωής που θα θυμάμαι για πολλά χρόνια.
Ο Γιώργος Καπετανάκος στο ρόλο του κακού, του Διαβόλου. Μια καταπληκτική ερμηνεία, πολύ δουλεμένη τόσο ερμηνευτικά όσο και με όλα τα εκφραστικά μέσα που διαθέτει ο ηθοποιός. Πραγματικά βλέποντας τον δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερη ερμηνεία στο ρόλο του κακού από τον ίδιο, του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, ένα πολύ δύσκολο στοίχημα που το κέρδισε μοναδικά.
Δίπλα τους με εξίσου σπουδαίες ερμηνείες η Ιωάννα Χρυσομάλλη, η Έφη Χαντζούλη, η Ευδοκία Κατερινιού και ο Γιάννης Δαφνιωτίδης σε τριπλό ρόλο (Βάγκνερ, σπουδαστής, Βαλεντίνος), τους οποίους ερμήνευσε εξίσου μοναδικά. Επιπλέον, να σταθώ και στην μουσική επιμέλεια που ντύνει την παράσταση και δένει εκπληκτικά με κάθε σκηνή του έργου, με το σύνολο της πλοκής του, την οποία ανέλαβε επίσης ο υπερταλαντούχος Γιάννης Δαφνιωτίδης.
Μια παράσταση υψηλού επιπέδου που δεν πρέπει κανείς να χάσει. Θα φύγει όποιος την δει γεμάτος με μοναδικά συναισθήματα, τροφή για σκέψη και προβληματισμό και πρωτίστως γεμάτος από πραγματικά καλό Θέατρο. Αυτά εξάλλου δεν πρέπει να είναι τα συναισθήματά μας βλέποντας μια θεατρική παράσταση; Αν θέλετε λοιπόν και εσείς να είστε κοινωνός αυτών των συναισθημάτων, σπεύστε στον Πολυχώρο Πολιτισμού Διέλευσις κάθε Κυριακή στις 18:30, μια παράσταση που συνεχίζει για τρίτη σεζόν με τεράστια επιτυχία!
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ:
Art Magazino 