Ταλαντούχος ηθοποιός, ο Δημήτρης Νικολαϊδης κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στη «χρυσή φουρνιά» των ηθοποιών, που έδωσαν λάμψη στον ελληνικό κινηματογράφο τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60.
Γεννήθηκε στη Μικρά Ασία το 1922 και στην εφηβεία του εγκαταστάθηκε με πολλά προβλήματα στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία, του άρεσε ο αθλητισμός και ιδιαίτερα ο στίβος. Ήταν καλός μαθητής, γι’ αυτό και ήταν ένα από τα 30 παιδιά που πέρασαν με υποτροφία στο Πειραματικό Σχολείο της Αθήνας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα θέατρο στη Σχόλη του Καρόλου Κουν.
Το 1942 έπαιξε στο νεοσύστατο τότε Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν σε μια παράσταση με μαθητές της Σχολής. Το ουσιαστικό όμως θεατρικό ντεμπούτο του, το έκανε το 1944, στο έργο «Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολωμού.
Το 1945 συνεργάστηκε για 4 χρόνια με τον θίασο της Κυρίας Κατερίνας από τον οποίον έφυγε για να συνεργαστεί με τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη στο έργο του Αλέκου Σακελάριου «Δελησταύρου και Υιός».
Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διαφόρους θιάσους και το 1954 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με πρώτη «Το Κορίτσι της Γειτονιάς», δίπλα στη Σμαρούλα Γιούλη και στον Ορέστη Μακρή.
Το 1965 δοκίμασε για πρώτη φορά τις σκηνοθετικές του ικανότητες στο θέατρο με το έργο «Μιας Πεντάρας Νιάτα» των Πρεντεντέρη -Γιαλαμά που σημείωσε επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά σκηνοθέτησε την περίφημη κωμωδία της Φίνος Φιλμ, «Η Γυναίκα μου Τρελάθηκε», σε σενάριο του Νίκου Τσιφόρου, που ήταν και η μόνη σκηνοθετική του εργασία στον κινηματογράφο.
Στο θέατρο συνέχισε να παίζει και να σκηνοθετεί με σημαντικότερες σκηνοθετικές δουλειές του, στα έργα: «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» του Αλέκου Σακελλάριου –Γιανακόπουλου και «Αγάπη Μου Παλιόγρια» των Πολύβιου Βασιλειάδη – Λάκη Μιχαηλίδη.
Η τελευταία παράστασή του στην σκηνή ήταν το 1980 στο έργο «Οι ερωτιάρηδες» του Βάσου Ανδριανού.
Συνολικά συμμετείχε σε 80 κινηματογραφικές ταινίες.
Το 1963 έπαιξε και στην διεθνή παραγωγή του Ηλία Καζάν «Αμέρικα Αμέρικα».
Στη μικρή οθόνη ήταν παρών και με τις δύο ιδιότητές του.
Η πιο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά στην οποία έπαιζε δίπλα στον Λάμπρο Κωνσταντάρα ήταν «Εκείνες κι Εγώ» (1976-΄78) του Κώστα Πρετεντέρη, με τον οποίο συνεργάστηκε και στην επιτυχημένη ραδιοφωνική σειρά «Ο Θυρωρός» όπου υποδυόταν τον Μπουλντόζα.
Σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Σούλη Σαμπάχ.
Ο Δημήτρης Νικολαϊδης ήταν σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Αν και τον έχουμε συνηθίσει σε δεύτερους ρόλους, το πηγαίο ταλέντο και η έντονη παρουσία του έκλεβαν πάντα την παράσταση.
Απεβίωσε στις 21 Ιανουαρίου του 1993.
Φιλμογραφία
| Έτος | Ταινία | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1954 | Το κορίτσι της γειτονιάς | Ντιντής |
| 1956 | Δελησταύρου και υιός | Γιώργος Δελησταύρου |
| 1959 | Πώς περνούν οι παντρεμένοι | Σώτος |
| 1959 | Να πεθερός να μάλαμα | Μενέλαος |
| 1960 | Νύχτες στο Μιραμάρε | σκηνοθέτης |
| 1960 | Έγκλημα στα παρασκήνια | |
| 1961 | Ζητείται ψεύτης | Παναγής Δερβίσης |
| 1961 | Ποια είναι η Μαργαρίτα | Ζωρζ |
| 1961 | Ο παλικαράς | ιδιωτικός ντετέκτιβ Χ |
| 1961 | Το έξυπνο πουλί | Μίχος Φιλώτας |
| 1961 | Δούλεψε για να φας | Γέρακας |
| 1961 | Έξω οι κλέφτες | κύριος Πετσωμένος |
| 1961 | Ευτυχώς τρελάθηκα | ψυχίατρος |
| 1962 | Ζήτω η τρέλα | Λέων Καρφής |
| 1961 | Η Λίζα και η άλλη | διοικητής αστυνομικού τμήματος |
| 1962 | Μην ερωτεύσαι το Σάββατο | |
| 1962 | Δυο μάννες στο σταυρό του πόνου | |
| 1962 | Βασιλιάς της γκάφας | καπετάνιος |
| 1963 | Ένας βλάκας με πατέντα | οδηγός φορτηγού |
| 1963 | Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης | Θεόδωρος |
| 1963 | Χτυποκάρδια στο θρανίο | κ. Γκίκας, καθηγητής γυμνασίου |
| 1963 | Ο Γιάννης τα ‘κανε θάλασσα | γιατρός |
| 1963 | Το τυχερό παντελόνι | Βαγγέλης |
| 1963 | Ο Ιππόλυτος και το βιολί του | μαγαζάτορας |
| 1964 | Το δόλωμα | Ρομπέρ |
| 1964 | Θα σε κάνω βασίλισσα | Νίκος |
| 1964 | Προδοσία | Ζάκας, αστυνομικός |
| 1964 | Δεσποινίς διευθυντής | ναύαρχος Γελεμπουρδέζος |
| 1964 | Ο εαυτούλης μου | Νικολάου |
| 1964 | Η βίλα των οργίων | Ερρίκος |
| 1965 | Υιέ μου υιέ μου | |
| 1966 | Εισπράκτωρ 007 | Τέλης Ζαφειρίου |
| 1966 | Ο παπατρέχας | Δημήτρης Νικολαΐδης |
| 1966 | Η βουλευτίνα | Δημήτρης |
| 1966 | Ευτυχώς τρελάθηκα | Μαρκονικολάκης |
| 1966 | 5.000 ψέμμαρα | |
| 1967 | Βοήθεια, ο Βέγγος, φανερός πράκτωρ 000 | αρχιπράκτωρ 627000 |
| 1967 | Βίβα Ρένα | Χριστόφορος |
| 1967 | Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά | οδοντίατρος |
| 1968 | Καπετάν φάντης μπαστούνι | Ζήσης |
| 1967 | Το πιο λαμπρό μπουζούκι | τρελός |
| 1968 | Ο μπούφος | Μίλτος |
| 1968 | Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη | Παναγιώτης |
| 1968 | Η αγάπη μας | Μάρκος |
| 1969 | Ο τζαναμπέτης | Σάββας (Βαββάς) Φωτεινός |
| 1969 | Ο παραμυθάς | ψυχίατρος |
| 1969 | Ο μπλοφατζής | Μάνος |
| 1969 | Ο άνθρωπος της καρπαζιάς | Δημοσθένης Κουρδουμπής |
| 1970 | Ο παιχνιδιάρης | Μελέτης Μπαστούνας |
| 1971 | Εφοπλιστής με το ζόρι | Μανόλης Καρνέζης |
| 1972 | Η Ρένα είναι οφσάιντ | Αντώνης Μπαλτατζής |
| 1980 | Γεύση από Ελλάδα |
Πηγή:
Art Magazino 